Dwie aplikacje powinny przynieść ulgę i pozbyć się anginy. Dodatkowa wskazówka: Olejki eteryczne są dobrze znane ze swoich właściwości przeciwbakteryjnych. Można użyć olejku lawendy, tymianku, cytryny, grejpfruta, trawy cytrynowej, szałwii lub cynamonu w leczeniu anginy. Amoniak. Spróbuj użyć amoniaku, aby pozbyć się much drenażowych przed wypróbowaniem następujących 13 opcji. Wlej cztery szklanki amoniaku do odpływu, odczekaj noc, a następnie wypłucz odpływ gorącą wodą. Pamiętaj, że ten przepis to tylko amoniak i nic innego nie wylewa się z amoniakiem. O tym, jak pozbyć się blizny i jak pielęgnować skórę z defektami, decyduje rodzaj blizny, jaka powstała w wyniku uszkodzenia skóry. Wyróżniamy: Wyróżniamy: blizny zwykłe – są to niewielkie ślady po małych zranieniach (np. w wyniku otarcia lub niegroźnego upadku), które przyjmują postać jasnych zabliźnień. Obecność paciorkowca w gardle wywołuje charakterystyczne objawy anginy – silny ból gardła przy przełykaniu, biały nalot na migdałkach czy powiększenie węzłów chłonnych. W leczeniu konieczne jest włączenie antybiotyku. Zachowawczo zaleca się stosowanie tabletek na gardło oraz środków na gorączkę. Fotolia. 4.6. Rodzaje anginy. Istnieje kilka typów choroby. Różnią się one nie tylko objawy, ale i stopniem porażenia migdałków. Nieżytowe zapalenie migdałków. Zwykle obserwuje się w przypadku, gdy doszło do przechłodzenia organizmu. Towarzyszą jej dreszcze i gorączkowe zjawiska. Błona śluzowa jamy ustnej zaczyna szybko wyschnąć. Angina u dorosłych najczęściej ma tło wirusowe i nie wymaga specjalnego leczenia. U dzieci częściej występuje angina bakteryjna (ropna) wywołana zakażeniem paciorkowcem. Charakterystyczne objawy anginy ropnej to między innymi silny ból gardła i wysoka gorączka. W leczeniu anginy bakteryjnej stosuje się antybiotyk. Niektórzy użytkownicy systemu Windows mogą zauważyć nieznany proces o nazwie rsEngineSvc działający w tle ich komputerów. Proces nie jest składnikiem systemu operacyjnego Windows i nie jest niezbędny do normalnego działania urządzenia. Zamiast tego jest prawdopodobnie powiązany z aplikacją innej firmy, w większości przypadków z rozwiązaniem chroniącym przed złośliwym xCqd. Biały nalot na języku – leczenie, przyczyny i co to oznacza Biały nalot na języku spowodowany jest zwykle zaniedbaniami higienicznymi. Resztki jedzenia i bakterie bytujące w jamie ustnej przyczyniają się do jego powstawania, często towarzyszy im nieświeży oddech. Wśród innych częstych przyczyn nalotu na języku możemy wymienić: niedostateczne nawodnienie organizmu, antybiotykoterapię, stosowanie sterydów wziewnych, zakażenia grzybicze. W większości przypadków są to niegroźne stany chorobowe, jednak każda zmiana na języku nieustępująca po 2 tygodniach od wystąpienia powinna skłaniać nas do wizyty u lekarza, gdyż może świadczyć o poważnej chorobie. Biały nalot na języku – co to takiego? Język człowieka składa się z nasady, którą przyczepiony jest on do dna jamy ustnej, oraz z trzonu stanowiącego jego ruchomą część. Mięśnie, z których zbudowany jest język, umożliwiają jego ruch. Powierzchnia języka powleczona jest błoną śluzową, pokrytą licznymi brodawkami językowymi zawierającymi kubki smakowe. Zdrowy język jest lekko wilgotny, barwy różowej lub różowo-czerwonej, o szorstkiej powierzchni i gładkim obrysie. Nalot na języku, jeśli nie świadczy o stanie chorobowym, jest osadem, który może być spowodowany np. nieprawidłową higieną jamy ustnej, niedoborem płynów w organizmie, nadużywaniem alkoholu, kawy, herbaty i papierosów czy złą dietą.– Czynnikami predysponującymi do powstawania zmian chorobowych języka są: niski poziom socjalno-ekonomiczny, niska higiena osobista, stosowanie protez zębowych, podeszły wiek, osłabienie odporności, palenie papierosów, alkoholizm, antybiotykoterapia, choroby przebiegające ze spadkiem odporności, próchnica zębów. Zmiany chorobowe jamy ustnej i języka możemy podzielić na pierwotne i występujące w przebiegu chorób ogólnoustrojowych. Pierwotne choroby języka powodowane są najczęściej przez następujące czynniki: zakażenia wirusowe, bakteryjne, grzybicze, urazy mechaniczne (piercing języka, źle dobrane protezy zębowe) i chemiczne (oparzenia), czynniki drażniące jak tytoń czy alkohol. Choroby ogólnoustrojowe predysponujące do powstawania zmian w jamie ustnej przebiegających z obecnością białego nalotu na języku to: cukrzyca, zakażenie HIV, AIDS, kiła, niedobory witamin, głównie z grupy B, niedokrwistości. Przyczyny białego nalotu na języku Biały nalot na języku nie zawsze musi świadczyć o chorobie – czasem jest spowodowany błędami w higienie jamy ustnej. Wówczas nie towarzyszą mu dodatkowe objawy. Niemniej, nalot na języku może wskazywać m. in. na choroby przewodu pokarmowego np. refluks żołądkowo-przełykowy czy chorobę wrzodowa żołądka i dwunastnicy. W przypadku obecności białego nalotu na języku i towarzyszących mu niepokojących symptomów jak bóle brzucha, chudnięcie warto skonsultować się z lekarzem. Biały nalot na języku a błędy higieniczne W większości przypadków biały lub żółtawy nalot na języku nie ma znaczenia diagnostycznego i nie jest wywołany poważnymi schorzeniami. Częstą przyczyną nalotu jest niewłaściwa higiena jamy ustnej. Bakterie namnażające się na powierzchni języka są główną przyczyną białego nalotu, jak i nieświeżego oddechu. Wskazane są regularne kontrole u stomatologa i prawidłowa higiena jamy ustnej. Zęby należy szczotkować co najmniej dwa razy dziennie, nie zapominając o nitkowaniu przestrzeni międzyzębowych. Prócz dokładnego czyszczenia zębów warto również delikatnymi kolistymi ruchami oczyścić język i wewnętrzną część policzków i dziąseł. Aby dokładniej pozbyć się bakterii z języka, po szczotkowaniu warto użyć płynu do płukania jamy ustnej. Biały nalot na języku a zapalenie języka Objawy zapalenia języka mogą przyjmować różne postaci. Najczęściej obserwowanymi objawami są zaczerwienienie całego języka lub obecność czerwonych plam i krostek, biały nalot na trzonie lub tylnej części języka, ból w jamie ustnej i gardle podczas mówienia i połykania, uczucie pieczenia języka i obecności guli w gardle. Zmiany o typie owrzodzeń obecne są w przypadku opryszczki, zakażeń paciorkowcowych (angina). Zapalenie języka dotyczy zarówno dorosłych, jak i dzieci. Biały nalot na języku a odwodnienie Odwodnienie lub niedostateczne nawodnienie organizmu jest kolejną przyczyną białego nalotu na języku. Nalot oznacza, że organizm zaczyna domagać się większej ilości płynów i to zwykle pierwszy sygnał świadczący o rozpoczynającym się odwodnieniu. Odwodnienie towarzyszące infekcjom przebiegającym z wysoką gorączką (angina paciorkowcowa, niekiedy przeziębienie) lub biegunką i wymiotami jest szczególnie niebezpieczne u małych dzieci i osób starszych. Oprócz suchych błon śluzowych jamy ustnej i języka obserwujemy zapadnięcie ciemiączka i gałek ocznych, bladą, chłodną i mało elastyczną w dotyku skórę, zmniejszenie ilości oddawanego moczu, przyspieszenie oddechu, apatię lub rozdrażnienie. W przypadku wystąpienia cech odwodnienia konieczna jest konsultacja lekarska. Polecane dla Ciebie płyn, nieświeży oddech zł tabletka, nieświeży oddech zł zł środki higieniczne, akcesoria zł Biały nalot na języku a zakażenia grzybicze i grzybica jamy ustnej Język jest częstą lokalizacją zmian grzybiczych w jamie ustnej zarówno u dorosłych, jak i u dzieci w formie pleśniawek. Zmiany zwykle związane są z infekcją wywoływaną przez grzyby z rodziny Candida. Do zakażenia grzybiczego jamy ustnej i języka predysponuje wiele czynników. Wśród tych działających miejscowo wymienia się najczęściej: złą higienę jamy ustnej, palenie papierosów, nieprawidłowo dobrane protezy, kolczyk w języku, upośledzone wydzielanie śliny. Do czynników ogólnych sprzyjających rozwojowi kandydozy jamy ustnej zaliczamy niedobory żywieniowe i witaminowe, niektóre zaburzenia endokrynologiczne (np. niedoczynność przytarczyc), choroby nerek, krwi, cukrzycę, zaburzenia immunologiczne, zakażenie HIV, choroby nowotworowe, antybiotykoterapię. Pacjenci ciepiący na kandydozę jamy ustnej często zgłaszają ból przy połykaniu, uczucie szczypania języka (szczególnie przy spożywaniu kwaśnych i gorących). Obserwuje się także biały nalot na języku, a w postaciach zaawansowanych na podniebieniu i w okolicy gardła. Infekcja grzybicza może przebiegać pod postacią zanikowego zapalenia języka z charakterystycznym wygładzeniem i zaczerwienieniem języka. W kandydozie jamy ustnej zalecana jest dieta z ograniczeniem węglowodanów, bogata w kefiry i jogurty. Leczenie farmakologiczne polega na stosowaniu środków odkażających miejscowo, pędzlowaniu języka nystatyną, a w cięższych przypadkach przyjmowanie leków przeciwgrzybiczych ogólnoustrojowo. Biały nalot a infekcja bakteryjna Infekcje bakteryjne mogą być przyczyną zmian wyglądu języka. Płonnica (szkarlatyna), na którą chorują głównie dzieci w wieku przedszkolnym i wczesnoszkolnym, wywoływana jest przez niektóre szczepy paciorkowców. Choroba charakteryzuje się nagłym, silnym bólem gardła i gorączką. Niekiedy obecne są bóle brzucha i wymioty. W badaniu przedmiotowym gardło jest żywoczerwone, a język pokryty białym nalotem. Po 4–5 dniach język staje się czerwony (język malinowy). Leczenie polega na stosowaniu antybiotyku, leków obniżających gorączkę. Również za większość przypadków bakteryjnego zapalenia gardła (anginy) odpowiada paciorkowiec – Streptococcus pyogenes. Angina objawia się nagłym początkiem, charakterystyczny są ból gardła i wysoka temperatura. Błona śluzowa gardła jest żywoczerwona i obrzęknięta. Język początkowo jest pokryty białym nalotem, później staje się malinowy z widocznymi wybroczynami. Angina paciorkowcowa wymaga włączenia antybiotykoterapii. Biały nalot a palenie papierosów Wiele chorób jamy ustnej spowodowane jest nałogowym paleniem papierosów. Zęby przewlekłych palaczy są przebarwione, żółtawe lub brązowe. Odkładanie się pozostałości dymu tytoniowego na zębach, dziąsłach i policzkach nie dość, że jest częstą przyczyną nieświeżego oddechu z jamy ustnej, to dodatkowo wielokrotnie zwiększa ryzyko zachorowania na raka jamy ustnej. Nikotynizm jest przyczyną częstych dolegliwości ze strony języka takich jak uczucie pieczenia, palenia, nadmiernej suchości. U palaczy język pokrywa się dość grubym, białym i kleistym nalotem, w którym mogą gromadzić się wszelkiego rodzaju zanieczyszczenia oraz bakterie. Także błona śluzowa u palaczy jest bardziej podatna na mikrourazy, co prowadzi do powstawania nadżerek i owrzodzeń. Jedyną skuteczną metodą leczenia jest całkowite zaprzestanie palenia papierosów i innych produktów z nikotyną. Biały nalot na języku a leukoplakia Leukoplakia charakteryzuje się obecnością białych, pomarszczonych, wypukłych zmian zlokalizowanych na bocznej powierzchni języka. To przedrakowy stan błony śluzowej jamy ustnej, dlatego w przypadku pojawienia niepojących objawów należy skonsultować się z lekarzem, który postawi właściwą diagnozę. Najczęściej obserwujemy ją u mężczyzn po 50. roku życia i nałogowych palaczy tytoniu. W zależności od etiologii wyróżniamy leukoplakię odczynową związaną z nikotynizmem, spożywaniem alkoholu, niedoborami witamin, zakażeniem HIV, oraz idiopatyczną (o niejasnym podłożu). Zmiany o charakterze leukoplakii często współistnieją z zakażeniem Candida albicans. Leczenie polega na ich wycięciu i wyeliminowaniu czynników drażniących śluzówkę jamy ustnej. Biały nalot na języku u noworodków i dzieci U noworodków i dzieci karmionych piersią biały nalot na języku może sugerować obecność pleśniawek. Rozwojowi pleśniawek sprzyja antybiotykoterapia, wkładanie rączek i zabawek do buzi, nieprawidłowa higiena jamy ustnej. Zmiany przypominają resztki pokarmu, jednak nie daje się ich łatwo usunąć. Widoczne są małe, białe, grudkowe plamki. Mogą powodować ból i utrudniać ssanie. Wymagają wizyty u lekarza i włączenia miejscowych leków przeciwgrzybiczych (nystatyna). Konieczna jest wymiana smoczków i wyparzenie w wysokiej temperaturze zabawek, grzechotek, gryzaków itp. Biały nalot na języku – kiedy zgłosić się do lekarza? Należy pamiętać, że każda zmiana w jamie ustnej niegojąca się w ciągu 14–21 dni wymaga postępowania diagnostycznego. Warto udać się do lekarza pierwszego kontaktu lub stomatologa specjalizującego się w chorobach błon śluzowych. Żeby zlikwidować biały nalot na języku, należy regularnie i prawidłowo dbać o higienę jamy ustnej. Nalot na języku można usunąć za pomocą szczoteczki do zębów lub specjalnej skrobaczki do języka. Pomocne bywa stosowanie płynów do płukania jamy ustnej, ale należy unikać tych, które w swoim składzie mają chlorheksydynę czy wodę utlenioną, ponieważ one mogą być przyczyną białego nalotu. Warto ograniczyć spożywanie kawy i mocnej herbaty, zrezygnować z palenia papierosów. Domowe sposoby na biały nalot na języku W Internecie znajdziemy szereg domowych sposobów na pozbycie się białego nalotu z języka. Pasta do czyszczenia z kurkumy i soku z cytryny czy pasta z sody oczyszczonej stosowane rozważnie nie powinny nam zaszkodzić. Twoje sugestie Dokładamy wszelkich starań, aby podane zdjęcie i opis oferowanych produktów były aktualne, w pełni prawidłowe oraz kompletne. Jeśli widzisz błąd, poinformuj nas o tym. Zgłoś uwagi Polecane artykuły Ból trzustki – objawy i przyczyny, jak boli trzustka? Trzustka jest narządem gruczołowym położonym w górnej części jamy brzusznej. Pełni ona w organizmie bardzo ważną funkcję – odpowiedzialna jest za produkcję soku trzustkowego, który ma w swym składzie enzymy regulujące procesy trawienne, jak również wytwarza ona insulinę i glukagon, czyli hormony wpływające na utrzymanie prawidłowego poziomu glukozy. Najczęstszą dolegliwością, którą odczuwamy przy zaburzonej pracy i chorobach trzustki, jest ból. Jakie zatem przyczyny mogą powodować ból trzustki? Pierwsza pomoc przy zawale Zawał mięśnia sercowego to martwica mięśnia sercowego spowodowana jego niedokrwieniem na skutek zamknięcia światła tętnicy wieńcowej doprowadzającej krew do serca. Do zawału mięśnia sercowego dochodzi najczęściej na skutek zamknięcia światła tętnicy wieńcowej przez blaszkę miażdżycową. Do zawału zdecydowanie częściej dochodzi u mężczyzn niż u kobiet, zwykle dotyka on osoby po 40 roku życia. Jak powstaje nowotwór? Nowotwory to jedna z najgroźniejszych znanych chorób, która jest niestety bardzo powszechna i współcześnie znajduje się w ścisłej czołówce przyczyn śmierci. Warto zadać sobie pytanie: w jaki sposób rozpoczyna się proces powstawania nowotworu i jakie czynniki na niego wpływają? Jakie objawy mogą sugerować obecność guza mózgu? Pierwotne nowotwory ośrodkowego układu nerwowego są u dorosłych przyczyną około 3% wszystkich zgonów na nowotwory złośliwe. Większość nowotworów ośrodkowego układu nerwowego jest umiejscowiona wewnątrzczaszkowo, a jedynie co dziesiąty nowotwór rozwija się w kanale kręgowym. Warto wiedzieć, jakie objawy wskazują na rozwijający się nowotwór. Zapomniane choroby zakaźne Obecnie na świecie zaczynają znowu pojawiać się choroby, o których świat już zaczynał zapominać. Ma to związek zarówno z tym, że bardzo dużo ludzi nie chce szczepić swoich dzieci, jak również z tym, że coraz więcej ludzi zwiedza odległe zakątki świata, nie stosując właściwej profilaktyki przed podróżami. O jakich chorobach mowa? Wysypka na brzuchu u dorosłego lub dziecka Każdy z nas nie jeden raz borykał się z problemem zmian skórnych, które lokalizowały się w różnych miejscach ciała. Czasami zmiany te były swędzące, czasami nie odczuwaliśmy natomiast żadnych związanych z nimi dolegliwości. Zdarzało się, że wykwity na skórze były płaskie, innym razem wyraźnie można było je wyczuć i miały one formę grudek lub krostek. Jedną z częstszych lokalizacji wysypki jest brzuch, co dotyczy zarówno ludzi dorosłych, jak i dzieci. Czerniak – objawy, diagnoza, profilaktyka. Najnowsze terapie w leczeniu czerniaka skóry Czerniak występuje rzadziej niż inne rodzaje nowotworów skóry, np. rak podstawnokomórkowy, ale jest bardziej podatny na wzrost i rozprzestrzenianie się. Jeśli uda się go wykryć we wczesnym stadium, rokowania dla pacjenta są bardzo pomyślne. Niestety problemem jest to, że pacjenci z podejrzanymi zmianami zbyt późno zgłaszają się do specjalisty. Jak rozpoznać czerniaka? Jakie są czynniki ryzyka? Obrzęki a choroby serca i problemy z krążeniem Aby skutecznie walczyć z obrzękami trzeba znać ich przyczynę, których może być wiele. Zaliczono do nich przede wszystkim schorzenia natury kardiologicznej, nefrologicznej czy też te wynikające z urazów. Zignorowanie obrzęków może skutkować wystąpieniem innych objawów, które będą konsekwencją np. groźnej niewydolności serca. Jak zdiagnozować przyczynę obrzęków, jakie badania wykonać i czy istnieją domowe sposoby na obrzęki? Fot.: Alexander Raths / Domowe sposoby leczenia anginy mogą skutecznie wspierać terapię farmakologiczną,która jest oparta przede wszystkim na użyciu penicyliny. Pomocne w uśmierzaniu objawów są zwłaszcza ziołowe płukanki, inhalacje, nawadnianie organizmu i naturalne syropy. Angina to choroba zakaźna, która przenosi się drogą kropelkową. Infekcja rozprzestrzenia się bardzo szybko, a szczyt zachorowań przypada na okres jesienno-zimowy. Leczenie specjalistyczne anginy ropnej opiera się na antybiotykoterapii. Można wykorzystać także domowe sposoby leczenia anginy, które ograniczają rozwój infekcji i łagodzą dolegliwości. Farmakoterapia anginy Leczenie anginy ropnej opiera się przede wszystkim na antybiotykoterapii. Antybiotykiem z wyboru jest penicylina. Kurs leczenia penicyliną, który trwa 10 dni, w 90% eliminuje paciorkowca. W przypadku istnienia przeciwwskazań do jej stosowania zalecany jest cefadroksyl dla chorych z nienatychmiastową nadwrażliwością na penicylinę i makrolidy w razie wystąpienia nadwrażliwości o typie natychmiastowym. Choremu warto podawać leki o działaniu przeciwzapalnym, przeciwbólowym i przeciwgorączkowym. Ogólną odporność organizmu podnoszą preparaty z witaminą C i rutyną. Angina – leczenie domowe Coraz większą popularność zyskuje domowe leczenie anginy. Niezbędne jest zachowanie odpowiedniej higieny jamy ustnej, aby ograniczyć namnażanie się bakterii. Chorzy na anginę powinni dbać o nawodnienie organizmu, ponieważ chorobie towarzyszą wymioty, biegunka, gorączka i wzmożona potliwość, które mogą doprowadzić do odwodnienia organizmu, zaburzeń gospodarki elektrolitowej i niedoborów pokarmowych. Dlatego też dzienne spożycie płynów powinno wynosić co najmniej 2 l. Najlepiej pić przegotowaną lub niegazowaną wodą mineralną lub niesłodzone, świeżo wyciskane soki owocowe i warzywne. Zaleca się także spożywanie ziołowych herbat. W leczeniu anginy domowymi sposobami sprawdza się herbata imbirowa. Do jej przygotowania potrzebne są 3 łyżki drobno startego świeżego korzenia imbiru, 0,5 l wody i miód bądź syrop z malin do smaku. Imbir zalewa się wodą i gotuje na wolnym ogniu przez około 20 minut. Następnie wywar przelewa się przez sitko, dodaje miód lub syrop malinowy i spożywa po szklance, rano i wieczorem. Należy jednak pamiętać, że domowe sposoby nie powodują eliminacji bakterii, a brak właściwej antybiotykoterapii może skutkować powikłaniami w późniejszym wieku Zobacz film: Angina wirusowa i bakteryjna - jak rozpoznać? Źródło: 36,6. Dieta i odpowiednie warunki w domowym leczeniu anginy Domowe sposoby leczenia anginy powinny uwzględniać odpoczynek, zwłaszcza gdy nagłemu początkowi choroby towarzyszy wysoka temperatura, sięgająca nawet 40°C. Ulgę przyniosą ciepłe, suche okłady na szyję. Należy zadbać o odpowiednie warunki w pomieszczeniu, w którym przebywa chory – często je wietrzyć, zapewnić dostęp do świeżego powietrza i utrzymywać optymalną temperaturę (około 22°C). Warto zadbać o nawilżenie powietrza, szczególnie w sezonie grzewczym. W tym celu można położyć na grzejniku mokry ręcznik lub umieścić pojemniki z wodą pod kaloryferem. W sklepach dostępne są też specjalne nawilżacze powietrza. Należy unikać podrażnienia błony śluzowej gardła przez czynniki, które mogą nasilać ból, takie jak kurz, dym tytoniowy, pył, gwałtowne zmiany temperatury otoczenia i alkohol. Domowe sposoby na leczenie anginy uwzględniają także zmianę sposobu odżywiania. Z menu trzeba wykluczyć gorące, mocno schłodzone i ostro przyprawione potrawy oraz zimne napoje i lody. Dieta powinna być płynna lub mocno rozdrobniona. Płukanki na ból gardła w anginie Wskazane jest stosowanie ziołowych płukanek o właściwościach bakteriobójczych, przeciwbólowych i łagodzących obrzęk śluzówki. Działanie takie ma płukanka z malin, szałwii i rumianku. Należy zmieszać po 20 g liści maliny i szałwii oraz kwiatów rumianku. Innym zalecanym domowym leczeniem anginy ropnej jest płukanka z szałwii, rumianku i tymianku. Do jej przyrządzenia trzeba zmieszać po 100 g liści szałwii i kwiatu rumianku oraz 50 g ziela tymianku. W obu przypadkach łyżkę ziołowej mieszanki zalewa się szklanką wrzątku, zaparza pod przykryciem przez 15–20 minut, przecedza i stosuje 3 razy dziennie. Warto też płukać gardło roztworem wody i soli. W szklance wody o temperaturze 37°C rozpuszcza się łyżeczkę soli. Gardło płucze się kilka razy dziennie, co sprzyja usunięciu drobnoustrojów z jamy ustnej. Innym rozwiązaniem jest płukanie gardła 3% wodą utlenioną. Należy rozcieńczyć łyżeczkę wody utlenionej (około 5 ml) w szklance wody (około 250 ml). Pomocna na ból gardła w anginie jest płukanka z olejku herbacianego, który wykazuje działanie antywirusowe, grzybobójcze, antybakteryjne, odkażające, wspomagające układ immunologiczny i przeciwzapalne. Do płukanki wykorzystuje się 4 łyżki letniej wody i 4 krople olejku herbacianego. Aromaterapia i inhalacje przy anginie Podczas domowego leczenia można przeprowadzać inhalacje przy użyciu nebulizatora lub wdychając parę unoszącą się z naczynia z gorącą wodą. Do inhalacji można dodać sól fizjologiczną i olejki eteryczne, a zwłaszcza z sosny, drzewa herbacianego i bergamotki, które działają chłodząco, kojąco, relaksująco, przeciwskurczowo, przeciwbakteryjnie, przeciwwirusowo i przeciwgrzybicznie. Syropy na ból gardła w anginie Leczenie anginy ropnej domowymi sposobami opiera się na naturalnych syropach. Doskonale sprawdza się syrop z buraków. Szklankę utartych buraków miesza się z łyżką octu jabłkowego. Mieszankę odstawia się na 3 godziny i przecedza. Sok pije się 2 razy dziennie, po łyżce stołowej. Ból gardła przy anginie złagodzi też syrop z cebuli. Należy obrać i drobno posiekać 2 cebule, wsypać je do miseczki, zasypać obficie cukrem i dodać 2 łyżki miodu. Mieszankę przykrywa się i odstawia na 5 godzin, aż cebula puści sok, który należy odcedzić. Syrop spożywa się po łyżeczce, co 2–3 godziny. Zobacz film: Metody leczenia anginy. Źródło: 36,6. Bibliografia: 1. Treben M., Apteka Pana Boga. Porady i praktyka stosowania ziół leczniczych, Warszawa, Ex Libris, 2015. 2. Leśnicka M., Zielska, zioła i ziółka, Gdańsk, Tower Press, 2000. 3. Dziekiewicz M., Radzikowski A., Angina paciorkowcowa – zasady diagnostyki i leczenia, „Pediatria i Medycyna Rodzinna”, 2016, 12(2), s. 141–149. 4. Gowin E., Horst-Sikorska W., Leczenie zapalenia gardła bez antybiotyku – czy to możliwe?, „Farmacja Współczesna”, 2012, 5, s. 83-89. Angina u dzieci jest chorobą wywoływaną przez paciorkowce. Pierwsze objawy anginy u dzieci to ból gardła, szybko rosnąca temperatura. Anginy u dziecka nie wolno lekceważyć, bo czasem daje groźne powikłania. W przypadku anginy chore dziecko musi obejrzeć lekarz i przepisać antybiotyki. Spis treściCo powoduje anginę u dzieci?Angina u dzieci - objawyAngina u dziecka a test na paciorkowceJak wygląda leczenie anginy u dziecka?Domowe sposoby na anginę u dzieckaJak ustrzec dziecko przed anginą? Angina u dzieci to choroba wywoływana paciorkowce. Mogą dostać się do gardła, np. razem z nieświeżymi lodami. Bywa również i tak, że w samych migdałkach podniebiennych jest trochę "uśpionych" bakterii, które uaktywniają się w sprzyjających warunkach, np. gdy organizm jest osłabiony. Wystarczy, że niezahartowane dziecko dłuższy czas wygrzewa się na słońcu, a potem nagle wskakuje do zimnej wody. Po takim szoku termicznym odporność spada, streptokoki dokonują tzw. autozakażenia i wywołują anginę o ostrym przebiegu. Anginą łatwo się również zarazić - wystarczy np. użyć kubka, z którego pił chory. Co powoduje anginę u dzieci? Angina u dzieci najczęściej jest wywołana przez paciorkowce, rzadziej przez inne bakterie czy wirusy i grzyby. Angina u dzieci - objawy Zależnie od lokalizacji angina może mieć różny przebieg. Typowa angina migdałków podniebiennych ma objawy, takie jak: ból gardła utrudniający przełykanie. Ból promieniuje w kierunku uszu wysoka gorączka (ponad 38o) oraz dreszcze powiększone i bolesne przy ucisku są węzły chłonne szyi oraz podżuchwowe złe samopoczucie, ból głowy i ogólne rozbicie Z kolei angina migdałka gardłowego u małych dzieci, a zwłaszcza niemowląt, może dać dość burzliwe objawy: podwyższenie temperatury ciała do 40 st. C utratę apetytu śluzowate stolce objawy oponowe drgawki U starszych dzieci występuje: ból i pieczenie w gardle upośledzenie drożności i nieżyt nosa kaszel temperatura ciała jest prawidłowa lub nieznacznie podwyższona obrzęk i zaczerwienienie migdałka gardłowego oraz błony śluzowej tylnej ściany gardła, po której spływa śluzowo-ropna wydzielina. W cięższych postaciach pojawiają się ponadto naloty włóknikowe na migdałku gardłowym oraz powiększenie i tkliwość węzłów chłonnych szyi. Czytaj też: Objawy anginy Angina u dziecka a test na paciorkowce Z reguły nie ma problemu z rozpoznaniem anginy już na pierwszy rzut oka. Jeśli jednak migdałki nie są powiększone i nie ma na nich ropnego nalotu, warto poprosić lekarza, by wykonał test na obecność w gardle paciorkowców. Gdyby nie miał w gabinecie testera, zapytajmy w najbliższym laboratorium o taką usługę. Badanie polega na pobraniu wymazu z gardła i naniesieniu go na pasek testowy. Już po 20 minutach wiadomo, czy chorobę wywołały paciorkowce. Taka analiza kosztuje ok. 10 zł (cena testu). Jeśli test wykaże, że to nie bakterie wywołały zapalenie, nie będą potrzebne antybiotyki. Niekiedy potrzebny jest także posiew wydzieliny z gardła z oznaczeniem antybiogramu. Takie badania wykonuje się jednak bardzo rzadko. Jeśli dziecko ma nawracające anginy, pediatra może skierować na testy z krwi. Są dokładniejsze od wymazu z gardła i pozwalają precyzyjnie określić, co wywołuje chorobę. Nawracająca angina u dziecka Częsty powrót choroby jest wskazaniem do usunięcia migdałków, szczególnie gdy doszło do ich przerostu. Przerośnięte migdałki nie chronią skutecznie przed zakażeniem. Mało tego, mogą nawet wywoływać nawroty choroby! Bakterie ukryte między włóknami powiększonych migdałków nie reagują wcale na antybiotyk. Jak wygląda leczenie anginy u dziecka? Z anginą bakteryjną upora się tylko antybiotyk. Pamiętajmy, żeby podawać go dziecku przez tyle dni, ile zlecił lekarz. Niedoleczona angina ma bowiem tendencję do nawrotów i grozi przejściem w przewlekły stan zapalny. A taki stan może pociągnąć za sobą groźne powikłania: od upośledzenia słuchu po poważne schorzenia stawów, serca czy nerek. Choremu dziecku możemy podawać dodatkowo środki obniżające gorączkę i pilnować, żeby płukało gardło letnim naparem z szałwii albo rumianku. Trzeba mu dawać sporo letnich napojów do picia. Na czas choroby dziecko musi pozostać w łóżku. Po mniej więcej 7-10 dniach angina powinna ustąpić bez śladu. Ale to powinien ocenić lekarz. Domowe sposoby na anginę u dziecka Choremu dziecku można podać dodatkowo lek obniżający gorączkę i łagodzący ból, np. paracetamol w czopkach lub zawiesinie. Jeśli dziecko bierze antybiotyk, nie powinno już dostawać niesteroidowych leków przeciwzapalnych (np. z ibuprofenem) Aby zapobiec odwodnieniu organizmu (z powodu gorączki, wymiotów), podawaj dziecku dużo ciepłych lub chłodnych herbatek owocowych, ziołowych lub niegazowaną wodę. Ból gardła złagodzą ziołowe syropy o działaniu przeciwzapalnym. Z wyjątkiem syropu z czarnego bzu można je podawać nawet niemowlętom (czarny bez potrafi podrażnić przewód pokarmowy kilkumiesięcznych dzieci i wywołać biegunkę). Starsze dzieci powinny płukać gardło naparem z szałwii lub rumianku. Ulgę przyniosą też inne środki do płukania lub w aerozolu (np. Tantum Verde, Hascosept). Kilkulatek może ssać tabletki ziołowe (np. z podbiałem i tymiankiem), które pobudzają wydzielanie śliny i obkurczają naczynia krwionośne, łagodząc pieczenie gardła. Dobrze robi też ssanie łyżeczki miodu z kilkoma kroplami soku z cytryny. Dziecko powinno jeść potrawy półpłynne albo rozdrobnione, jak najmniej drażniące chore gardło. Wskazana jest dieta lekko strawna, z dużą ilością białka, ponieważ przyśpiesza ono powrót do zdrowia (np. rosół z kury). Natomiast należy unikać potraw kwaśnych, pikantnych i gorących. Lepiej jest również w tym czasie nie podawać dziecku mleka i jego przetworów. Zawierają one bowiem kulki tłuszczowe, które osadzając się na śluzówce gardła, utrudniają wchłanianie się antybiotyków (niektóre antybiotyki przenikają do organizmu już w ustach). Dopóki dziecko gorączkuje, powinno pozostać w łóżku. Jeżeli jednak nie chce leżeć, możesz je ubrać – ale nie za ciepło, żeby się nie przegrzało – i pozwolić na zabawę w mieszkaniu. Po ustąpieniu gorączki jeszcze 1–2 dni dziecko powinno pozostać w domu. Potem może wychodzić, ale ponieważ jest osłabione chorobą, musi unikać wysiłku. Dopilnuj, by zanadto się nie pociło i nie gasiło pragnienia zimnymi napojami. Jak ustrzec dziecko przed anginą? Pilnuj, żeby miało zdrowe zęby. Lecz do końca stany zapalne zatok i uszu. Są to ogniska infekcji umiejscowione bardzo blisko migdałków, dlatego bakterie mogą się łatwo na nie przenieść. Dbaj o jego odporność: przygotowuj posiłki z dużą ilością bogatych w witaminy warzyw i owoców, namawiaj do uprawiania sportu, ubieraj stosownie do pogody (najlepiej „na cebulkę”, bo wtedy dziecko łatwo może zdjąć jedną rzecz, gdy jest mu za gorąco). Skonsultuj się z pediatrą i jeśli trzeba, podaj dziecku szczepionkę uodporniającą. Zwracaj uwagę na to, żeby nie narażało się na tzw. szoki termiczne. Nie pozwalaj mu wskakiwać do zimnej wody, gdy jest spocone; nie dawaj mu do picia zimnych napojów w upalne dni; nie włączaj w samochodzie klimatyzacji i nie obniżaj za bardzo temperatury, kiedy na dworze jest gorąco. Naucz dbania o higienę. Chodzi zwłaszcza o nawyk mycia rąk, na których najszybciej gromadzą się drobnoustroje. Nie kupuj lodów, które podejrzanie wyglądają (np. mają zdeformowane opakowania, są miękkie - co może oznaczać, że dopuszczono do ich rozmrożenia, a potem znowu zamrożono) i nie dawaj ich dziecku do jedzenia. Mogą być w nich paciorkowce. Jeśli ktoś w waszym otoczeniu złapie anginę, nie pozwól dziecku na kontakt z chorym. Zwracaj uwagę, by nie używali tych samych sztućców, kubków itd. Upalnie dni dobiegły końca, czas pożegnać się z latem i wysokimi temperaturami. Wielkimi krokami wkracza do nas piękna, złota, polska jesień. Miejmy nadzieję, że taka będzie. Jednak wielu osobom okres jesienny kojarzy się z przeziębianiami i chorobami. Aura na dworze sprzyja rozmnażaniu się zarazków. W okresie jesienno-zimowym przypada szczyt zachorowań na anginę. Nikt chyba nie lubi chorować, bo wiąże się to ze złym samopoczuciem, leżeniem w łóżku i tworzeniem się sporych zaległości czy to w szkole, czy w pracy zawodowej. Postaramy się Wam przedstawić kilka domowych patentów jak sobie poradzić z – co to takiego? leczenie – Domowe sposoby!Poniżej przedstawiamy najpopularniejsze domowe sposoby na skuteczne leczenie anginy bez antybiotyku:Domowe sposoby na anginę to za mało!Angina – co to takiego? skrócie angina jest zapaleniem migdałków podniebiennych i śluzówki gardła. Można ją rozpoznać po przekrwionych migdałkach, powiększonych węzłach chłonnych, gorączce, silnym bólu gardła i ogólnym osłabieniu. Jeśli borykasz się, z którymkolwiek z powyższych objawów, to niestety dopadła Cię angina. Angina to choroba zakaźna, którą wywołują bakterie paciorkowca. Choroba przenosi się drogą kropelkową i bardzo szybko się rozprzestrzenia. Oznacza to, że najskuteczniejszym leczeniem jest leczenie antybiotykowe, a domowymi sposobami można złagodzić ból gardła bądź wpłynąć na poprawę ogólnego samopoczucia. Anginy nie można bagatelizować, gdyż nieleczona, albo źle leczona angina może doprowadzić do powikłań, takich jak: zapalenie nerek, stawów, mięśnia sercowego, jak również do powstania ropnia około leczenie – Domowe sposoby!Jeśli pomimo wprowadzenia terapii antybiotykowej, która jest konieczna, ból gardła jest nie do zniesienia warto wdrożyć również domowe sposoby. Bez obaw na pewno one Tobie nie zaszkodzą, a mogą przynieść sporą ulgę i wspomóc leczenie. Dzięki czemu pozbędziesz się anginy dużo szybciej, albo przejdziesz ją dużo przedstawiamy najpopularniejsze domowe sposoby na skuteczne leczenie anginy bez antybiotyku:spożywanie dużej ilości płynów, najlepiej pić niegazowaną wodę, herbatki owocowe, albo świeżo wyciskane niesłodzone soki; anginie często towarzyszy wysoka temperatura, dlatego też odpowiednie nawadnianie organizmu jest tak ważne;syrop z cebuli, do przygotowania syropy potrzebną są dwie cebule, cukier lub miód i słoik; cebulę należy pokroić w talarki i układać je warstwami w słoiku przesypując poszczególne warstwy cukrem lub polewając miodem; słoik należy szczelnie zamknąć i odstawić w ciepłe miejsce minimum na jedną noc, im dłużej będzie stała cebula tym więcej powstanie soku; sok należy odsączyć od cebuli i spożywać 2-3 razy dziennie po jednej łyżce;syrop z buraków, do przygotowania będzie potrzebna szklanka startych buraków i łyżka octu; całość mieszamy i odstawiamy w słoiku na minimum 3 godziny; przecedzony sok należy pić dwa razy dziennie po 1 łyżce;płukanka z malin, do przygotowania płukanki potrzebna będzie łyżka liści malin, szałwii oraz rumianku; całość należy zalać wrzątkiem i zaparzać około 15-20 minut; tak przygotowaną miksturą można płukać jamę ustną nawet kilka razy dziennie;płukanka z szałwii, rumianku i tymianku, w równych proporcjach należy połączyć liście szałwii, rumianku i tymianku, następnie łyżkę suszu zalewamy szklanką wody i zaparzamy około 15-20 minut; ostudzoną płukanką gardło należy płukać kilka razy dziennie;płukanka z soli, to bardzo stary i bardzo dobry sposób na anginę i ból gardła; wystarczy łyżeczkę soli rozpuścić w szklance ciepłej wody; płukanką tą najlepiej płukać gardło trzy razy dziennie; należy jednak pamiętać, że roztworu nie połykamy tylko wypluwamy;inhalacje, jeśli nie posiadasz w domu nebulizatora wystarczy miska z ciepłą wodą i ręcznik; podczas inhalacji warto wykorzystać sól fizjologiczną, albo olejki eteryczne, najlepiej sprawdzą się olejki z sosny, bergamotki, drzewa herbacianego, gdyż mają one działanie chłodzące, kojące, relaksujące, przeciwskurczowe, przeciwbakteryjne, przeciwwirusowe i przeciwgrzybiczne;czosnek, to naturalny antybiotyk, który jest stosowany od pokoleń; warto wiedzieć, że czosnek w znacznym stopniu wspomaga układ odpornościowy, a ponadto posiada on właściwości przeciwwirusowe i przeciwbakteryjne, czyli walczy z przyczynami wywołującymi anginę; zaleca się więc np. jedzenie chleba z czosnkiem, przygotowanie sosu czosnkowego, albo dodanie czosnku do mleka z miodem; trzeba jednak pamiętać, że czosnek zachowuje swoje właściwości tylko wtedy, gdy jest spożywany na sposoby na anginę to za mało!Pamiętaj, że w przypadku anginy konieczna jest wizyta u lekarza i wprowadzenie leczenia farmakologicznego. Domowe sposoby, które przedstawiliśmy powyżej nie wystarczą, aby wygrać walkę z anginą. Nie lekceważ anginy, gdyż jest to bardzo bolesna choroba, która nieleczona może prowadzić do wielu pierwszej kolejności wizyta u lekarza! A później możesz wspierać się domowymi sposobami, przedstawiony powyżej. Z całą pewnością pomogą one Tobie w złagodzeniu objawów anginy. A Wy macie jakieś sprawdzone sposoby na anginę? Jako że angina o etiologii bakteryjnej jest chorobą wysoce zakaźną, powinna być leczona według zaleceń lekarza pierwszego kontaktu. Najskuteczniejszym sposobem terapii jest wdrożenie antybiotyku. Chociaż angina ropna nie jest zaliczana do chorób wysokiego ryzyka, jej bagatelizowanie może skutkować poważnymi powikłaniami zdrowotnymi. Dlatego też należy dokładnie stosować się do zaleceń lekarza, a także kontynuować przypisane leczenie do końca, nawet przy wcześniejszym ustąpieniu objawów. Co to jest angina ropna? Za przyczyny anginy ropnej podaje się wpływ szczepów paciorkowca hemolizującego z grupy A (łac. Streptococcus pyogenes). Są to bakterie określane mianem ,,ropotwórczych” właśnie ze względu na objawy kliniczne, jakie wywołują w trakcie infekcji. Przy anginie licznie namnożone S. pyogenes w obszarze nosogardzieli dają o sobie znać w postaci: białego nalotu na języku; czopów ropno-śluzowych; rozpulchnienia i zaczerwienienia migdałków; powiększenia węzłów chłonnych, szczególnie szyi. Angina ropna jest schorzeniem bardzo powszechnym, przede wszystkim dlatego, że do zakażenia dochodzi na drodze kropelkowej, poprzez bezpośredni kontakt z osobą chorą. Ponadto zapalenie migdałków podniebiennych można nazwać chorobą sezonową, bo największą ilość zachorowań odnotowuje się w okresach tzw. obniżonej odporności. W trakcie przesilenia wiosennego oraz na przełomie jesieni i zimy, kiedy odporność wielu osób spada, wprost proporcjonalnie rośnie ryzyko zainfekowania organizmu chorobotwórczymi drobnoustrojami. Najczęściej w gabinetach lekarskich diagnozuje się anginę u dzieci poniżej 7. roku życia – ich układ immunologiczny nie jest jeszcze dostatecznie wykształcony, aby zwalczyć infekcję w zarodku. Jednak z anginą ropną borykają się także dorośli – jak podają statystyki, angina jest jedną z najczęstszych chorób górnych dróg oddechowych, a według raportu dotyczącego sytuacji zdrowotnej ludności Polski, opracowanego w 2012 roku przez Państwowy Instytut Zdrowia Publicznego, infekcje układu oddechowego to druga w kolejności przyczyna czasowej niezdolności do pracy osób ubezpieczonych. Przeczytaj również: Angina paciorkowcowa – objawy, diagnostyka, leczenie. Jakie są objawy anginy ropnej? Objawy anginy ropnej pojawiają się zazwyczaj po 4-5 dniach od zainfekowania organizmu. Pierwszym symptomem choroby jest głównie bardzo wysoka gorączka i dreszcze. Podwyższona temperatura ciała może przekraczać nawet 40 stopni Celsjusza i w pierwszej fazie choroby mieć charakter stały. Innym znamiennym symptomem zapalenia migdałków podniebiennych jest silny ból gardła, promieniujący w stronę ucha, który staje się szczególnie dotkliwy podczas przełykania, co bezpośrednio przekłada się na utratę apetytu. Ponadto anginie, jako chorobie ogólnoustrojowej, często towarzyszy uczucie rozbicia i znaczne osłabienie. ANGINA ROPNA – OBJAWY ODCZUWANE PRZEZ CHOREGO: WYSOKA GORĄCZKA, BÓL GARDŁA, BÓLE GŁOWY, BÓL MIĘŚNI I STAWÓW, OGÓLNE OSŁABIENIE, UCZUCIE ROZBICIA. ANGINA ROPNA – INNE OBJAWY W OBRAZIE KLINICZNYM: ŻYWOCZERWONE LUB MALINOWE PRZEKRWIENIE BŁONY ŚLUZOWEJ GARDŁA I MIGDAŁKÓW, BIAŁY NALOT NA JĘZYKU, CZOPY ROPNO-ŚLUZOWE, WYBROCZYNY NA PODNIEBIENIU MIĘKKIM, BOLESNE POWIĘKSZENIE WĘZŁÓW CHŁONNYCH. Sprawdź: Ból gardła – rodzaje stanów zapalnych gardła, jak uśmierzyć ból? Jaki jest przebieg anginy ropnej? Angina ropna przenosi się w zakażeniu kropelkowym. Chory kichając, kaszląc, a nawet mówiąc, wydala patogeny, które drogą powietrzną lub pokarmową mogą dostać się do zdrowego organizmu. Chociaż z całą pewnością do zarażenia dochodzi w bezpośrednim kontakcie z chorym, wydaje się mało prawdopodobne, aby infekcja bakteryjna rozwinęła się wskutek dotykania należących do niego przedmiotów. Świadczą o tym badania przeprowadzone podczas II wojny światowej – paciorkowce obecne na nieupranych kocach nie wywoływały u żołnierzy chorób o takiej etiologii. Jakkolwiek przyczyną anginy ropnej raczej nie są przedmioty należące do chorego, z całą pewnością choroba może zostać wywołana w wyniku aktywacji nosicielstwa. Jednak jak pokazują badania szacunkowe, ryzyko przekazania choroby przez zdrowego nosiciela na innych członków rodziny wynosi zaledwie około 10%. Od momentu wstępnego kontaktu do inkubacji choroby mija zazwyczaj do 5 dni. Przebieg anginy ropnej określa się jako nagły i gwałtowny. Pierwsze objawy to zazwyczaj wysoka temperatura, niepoprzedzona żadnymi oznakami infekcji górnych dróg oddechowych – co ma miejsce w przypadku chorób o przyczynach wirusowych. W dalszej kolejności pojawiają się bóle gardła, bóle mięśni i stawów, czasem nudności czy problemy żołądkowe. To, ile trwa angina ropna, jest ściśle uzależnione od leczenia. Generalnie podaje się, że, jak już zostało wspomniane, wysoka gorączka utrzymuje się tylko w pierwszej fazie choroby, ustępuje po 3-5 dniach. Z kolei ból gardła, nawet nieleczony, powinien minąć w przeciągu tygodnia. Ponieważ angina ropna, której objawy mają etiologię bakteryjną, wymaga wdrożenia antybiotykoterapii, terapia trwa nie krócej niż 10 dni. Warto jednak zaznaczyć, że okres domowej kwarantanny kończy się już po 24 godzinach od przyjęcia pierwszej dawki leku. Jak angina ropna powinna być diagnozowana? W diagnostyce anginy kluczowe jest rozpoznanie etiologii jej objawów. Zapalenie migdałków podniebiennych i gardła przeważnie ma przyczyny dwojakiego rodzaju. Pierwszą jest zakażenie bakteryjne, drugą infekcja wirusowa. I o ile w pierwszym przypadku niezbędne jest wdrożenie antybiotykoterapii, o tyle w tym drugim zupełnie wystarcza leczenie objawowe. Rozpoznanie przyczyn anginy jest dość skomplikowane, głównie ze względu na duże podobieństwo symptomów obecnych przy obu infekcjach. W obrazie klinicznym pacjenta cierpiącego na zapalenie gardła i migdałków niezależnie od etiologii objawów odnotowuje się: wybroczyny na błonie śluzowej podniebienia; naloty i/lub czopy ropno-śluzowe w kryptach migdałków; uwrażliwienie i powiększenie węzłów chłonnych podżuchwowych i szyjnych. W wywiadzie lekarskim co prawda daje się wskazać objawy typowe dla danego czynnika etiologicznego: angina ropna, bakteryjna charakteryzuje się nagłym wystąpieniem objawów, gwałtownym przebiegiem choroby oraz wysoką temperaturą ciała, przekraczającą 39 st. C.; angina wirusowa, porównywana jest do infekcji przeziębieniowej i towarzyszą jej podobne objawy: katar, kaszel, chrypka, zapalenie zatok, zapalenie spojówek, biegunka, wymioty, opryszczka, afty w obrębie jamy ustnej, stan podgorączkowy bądź niewysoka gorączka; mimo to, stosowane obecnie metody i narzędzia ( skala Centora/McIsaaka) nie umożliwiają 100% rozpoznania zakażenia bakteryjnego. Niesie to poważne konsekwencje. Angina wirusowa pojawia się u co najmniej 70% chorych zgłaszających się do lekarza z bólem gardła i niestety większość z nich opuszcza przychodnię z receptą na antybiotyk. Statystyki pokazują, że nadużywanie antybiotykoterapii jest powszechne. A niewłaściwe przepisanie tych medykamentów jest niekorzystne nie tylko dla chorego, lecz także całego społeczeństwa. Niewłaściwa polityka zdrowotna grozi epidemią chorób zakaźnych, gdyż nadużywanie antybiotyków prowadzi do wtórnej nieskuteczności tej grupy leków. Rozróżnienie przyczyny chorób górnych dróg oddechowych jest więc bardzo ważne – to duży krok w kierunku zatrzymania tego niepokojącego zjawiska. Zatem, jak angina ropna powinna być rozpoznawana? Złotym standardem w diagnozowaniu zapalenia gardła o etiologii bakteryjnej jest posiew wymazu z gardła lub migdałków w kierunku Streptococcus pyogenes (paciorkowca ropotwórczego). Wynik dodatni odczytuje się po 24 godzinach, toteż wdrożenie koniecznej antybiotykoterapii może nastąpić już następnego dnia od wykonania badania. Konkludując, posiew daje szansę na właściwą diagnozę, a ta jest niezbędna do skutecznego leczenia. Jak leczyć anginę ropną? Jak już zostało wspomniane, w leczeniu anginy ropnej niezbędna jest antybiotykoterapia. Dzięki niej: znacznie szybciej ustępują ból gardła i gorączka; skraca się czas choroby; osoba chora przestaje zarażać po 24 godzinach od zażycia pierwszej dawki leku; zmniejsza się ryzyko powikłań – rzadziej występuje popaciorkowcowe kłębuszkowe zapalenie nerek oraz ropnie okołomigdałkowe. To, jaki antybiotyk na anginę ropną zostanie przepisany, w głównej mierze zależy od uwarunkowań indywidualnych pacjenta, aczkolwiek lekiem pierwszego rzutu jest penicylina, na którą paciorkowce są bardzo uwrażliwione. Jeśli pojawią się przeciwwskazania, angina ropna leczona jest cefadroksylem oraz preparatami z grupy makrolidów – klarytromycyną i azytromycyną. W większości przypadków medykament z penicyliną jest wysoce skuteczny i eliminuje chorobę całkowicie, a niepowodzenia w leczeniu tą terapią mogą wynikać z niedopatrzeń ze strony pacjenta, obciążenia nosicielstwem S. pyogenes, którego eradykacja jest znacznie trudniejsza, czy też obecności innych patogenów obecnych w jamie ustnej chorego hamujących działanie leku. Ponadto penicylina, znana medycynie od dawna, cechuje się wysokim bezpieczeństwem, może być stosowana nawet jako lek na ropną anginę w ciąży, ma wąskie spektrum aktywności i jest niedroga. Poza antybiotykoterapią angina ropna wymaga leczenia objawowego. Na ogół lekarz przepisuje środki przeciwbólowe, przeciwgorączkowe i przeciwzapalne zawierające odpowiednio paracetamol lub ibuprofen. Z innych preparatów, mających zniwelować uciążliwe objawy choroby, zaleca się stosowanie: Leków działających miejscowo z benzydaminą, zmniejszających zaczerwienienie i obrzęk błon śluzowych gardła; płukanek ziołowych (z szałwii, rumianku, tymianku) lub aptecznych (roztwór diklofenaku); suplementacji witaminą C. Na zakończenie warto zaznaczyć, że nie tylko farmakologia jest tym, co pomaga na anginę ropną. Dobrym uzupełnieniem jej leczenia są z pewnością oszczędny tryb życia, odpowiednia dieta oraz przyjmowanie dużej ilości płynów. Przeczytaj również: Zapalenie krtani – przyczyny, objawy i leczenie M. Dziekiewicz, A. Radzikowski, Angina paciorkowcowa – zasady diagnostyki i leczenia, “,,Pediatria i Medycyna Rodzinna”, s. 141-149, 2016 [dostęp [w:] “,,Polish Scientific Journals Database”. Sytuacja zdrowotna ludności Polski i jej uwarunkowania, pod re. B. Wojtyniaka, P. Goryńskiego, B. Moskalewicz, Narodowy Instytut Zdrowia Publicznego – Państwowy Zakład Higieny, Warszawa 2012

jak pozbyć się anginy